Гемодинамиканың өзгерістері

1. Миокардтың жиырылуының жылдамдығы және күшінің ұлғаюының нәтижесінде минуттық көлем күшееді.

2. Жүрек гликозидтері кардиотоникалық әсерінен ВК төмендетеді..

3. Жүрек гликозидтері артериалық қысымға айтарлықтай әсер етпейді. Жүрек гликозидтері гипертониялық ауруға қолданғанда артериалық қысымды жоғарламайды.

4. Диурез жоғарлайды. Бүйректік қан ағасы жақсарады. Натрий иондараның және судың өзекшеге қайта сорылуы төмендейді.

Жүрек гликозидтерінің фармакокинетикасы

Жүрек гликозидтері физико-химиялық кассиеті бойынша 2 топка бөлінеді:

1. Полярлы 2. Полярсыз.

1. Жылдам әсер ететін полярлы гликозидтер, яғни строфантин, коргликон, олиторизид суда жақсы, липидте жаман ериді. Қанда альбуминдермен кешен түзбейді. Көк тамырға оларды жібергеннен кейін жүрек бұлшыкеттіне жиналып, ағзаға әсер көрсетеді.

2. Ұзақ әсер ететін полярсыз липофилді гликолиз түрлері: дигитоксин, дигоксин, целанид. Целанид суда нашар, липидте жақсы ериді. Канда альбуминдермен берік кешен түзейді. Ағадан өте жай шығады. Липидте жақсы еруінің арқасында ішектің эпителиндегі жасушаға тез енеді. Жүрек гликозидтері полярлы, полярлы емес белсенділігімен айырмашылығы бар. Жүрек гликозидтері белсенділігінін фармакологиялық экспериментті бакаға, мысық, көгершін арқылы аңықтайды. Және біріктік әсермен сәйкес келеді. 1 ЕД минималді сандық препарат қолданылады, аңықталынатын стандарттық жағдайда жануарларда жүректегі систолылык фазасының тоқтауын шақырады. Полярсыз жүрек гликозидтері биологиялық белсенділігіне дигитоксин мен дигоскиннің орташа 1 г.

Жүрек гликозидтерімен таралуы оң және теріс хронотропты Әсерлері

Оң инотропты әсер	Оң хронотропты әсер
Строфантин Изотанид Дигоксин Ацедоксин Дигитоксин	Дигитоксин Ацедоксин Дигоксин Изотанид Строфантин

Жүрек гликозидтерінің ішінде кеңінен таралаған түрі мыналар: дигитоксин, дигоксин, изоланид, строфантин, коргликон. Соңғы 2-уі жедел жүрек жеткелігінде қолданалыды, жүрек ритминін бұзылуымен байланысты. Созылмалы жүрек жетіспеушілік кезде колданылатын негізгі дәрілер оймақ гүл құрылысы жағынан дигоксинге ұксас, дигитоксин, дигоксин 2 препарат ішекте сініріледі, соңдыктан олардың ауыз арқылы және көктамырға дозасы бірдей. Соңымен қоса параметр рейтигінің арасында әртурлі өзгешелік бар. Дигоксин қан сарысуындағы ақуыздармен 30-35 % дигитоксин – 90-95% байланысады. Дигоксиннің элиминациясы 95 % құрайды; дигитоксин 10 % олардын көпшілігі 1 ші бүйрек, 2 бауыр арқылы шығарылады, гликозидті интоксикация көбінісе дигоксинмен емдегенде дигитоксинге қарағанда байланысты. Осынын нәтижесінде дигитоксин бүйрек жетіспеушілігінде қолдануға болмайды. Осы медикаментозді 1 уақытты қолдану бүйрек эксрециясынын жағдайын нашарлатады.

Көрсеткіштері:

1. Созылмалы жүрек жетіспеушілігі, әртурлі жағдайда.

2. Жедел жүрек жетіспеушілік, өкпе ісігі.

3. Тахиаритмия.

Кері әсерлері:

1. Кардиалді экстрасистолия, бигемения, қарыңшалық фибрилляциясы.

2. Гипокалиемия, миокардтық жоғалуы.

3. Анорексия, құсу, диарея.

4. Нейротоксикалық – бас айналу, көрудің бұзылуы, ауру сезімталдығының неврологиялық сипатты, құлақ шуы, парестезия.