Текст X Lingua Graeca aliena non erat

Multis viris Romanis lingua Graeca nota erat, sed non omnes litteris Graecis mango studio se dabant. Iuste venusteque reprehendit Marcus Cato Aulum AlbTnum. Albums, qui Lucio Lucullo consul fuit, res gestas Romanas Graeca lingua scriptitavit. In praefatione, quam historic suae praemTsit, scripsit: «Fortasse, lector candide, quaedam in meis libris parum composite aut non eleganter scriptum invenies. Nam sum vir Romanus, natus in Latio, Graeca lingua nobis alienis-sima est». Cato ea verba legens «Cur», inqult, «Graeca lingua res Romanas scripsisti? Nemo te ad hoc perpulit.

Текст XI De Solone et Croeso

Solo, ille sapiens, qui leges utilissimas Atheniensibus scripsit, terras llienas libenter visitabat. Aliquando Croesus, Lydiae rex, Solonem invi-tlvit, nam divitias suas viro sapienti ostendere desideravit. Croesus Solone divitior, sed Solo Croeso sapientior erat. Croesus, qui se ipsum feli-flissimum putabat (nam divitissimus erat), Solonem interrogavit: «Quem lu, vir sapiens, omnium hominum felissimum putas?» Solo respondit: «Tellum Atheniensem felicissimum puto, nam filios bonos honestosque Cducavit et ipse pro patria pugnans morte honestissima vitam fimvit». Alios quoque viros, qui mortem honestam habuerant, nominavit; turn rex iratus; «Noniu? ;me felicissimum omnium hominvim putas? Quis enim pulchriores vestes, splendidiores gemmas, aedificia ampliora habet?» «0 rex, - inquit Solo, - nunc de divitem et regem video, sed fellcem non prius te nominabo, quam vitam bona et honesta morte finiveris». Hoc rcsponsum mimme regi placuit, et Solo regnum eius relTquit.

Текст XII

Ovidius Publius Naso

Metamorphoses

Monumentum

Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira, nec ignis, Nec potent ferrum, nec edax abolere vetustas. Cum volet ilia dies, quae nil nisi corporis huius Ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi; Partetamen meliore mei super alta perennis Astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum; Quaeque patet domitis Romana potential terries, Ore legar populi; perque omnia saecula, fama, Si quid habent veri vatum praesagia, vivam.

Пам'ятник

От і завершив я працю, яку ні вогонь, ні залізо, Ані Юпітер гнівливий, ні старість всесила не знищить. Надто мене не турбує той день, коли немічним стану І перерве плин життя клопітливого смертна година. Краща бо частка мене понад зорі високі полине І у прийдешніх віках не забудуть ім'я моє люди. Всюди, де тільки сягає могутність всевладного Риму, Будуть читати мене племена і народи, і в славі Житиму вічно, - якщо тільки вірити можна пророцтвам.

(Переклав Володимир Литвинов)

Gaudeamus

_{(Carmen scholasticum)}

_{Gaudeamus igitur,}

_{Juvenes dum sumus!}

_{Post jucundam juventutem,}

_{Post molestam senectutem}

_{Nos habebit humus.}

_{Ubi sunt, qui ante nos}

_{In mundo fuere?}

_{Transeas ad superos,}

_{Transeas ad inferos,}

_{Hos si vis videre!}

_{Vita nostra brevis est,}

_{Brevi finietur;}

_{Venit mors velociter,}

_{Rapit nos atrociter,}

_{Nemini parcetur!}

_{Vivat academia!}

_{Vivant professores!}

_{Vivat membrum quodlibet!}

_{Vivant membra quaelibet!}

_{Semper sint in flore!}

_{Vivant ommes virgines}

_{Graciles, formosae!}

_{Vivant et mulieres}

_{Tenerae, amabiles,}

_{Bonae, laboriosae!}

_{Vivat et respublica}

_{Et qui illam regunt!}

_{Vivat nostra civitas}

_{Maecenatum caritas}

_{Qui nos hic protegunt!}

_{Pereat tristitia,}

_{Pereant dolores!}

_{Pereat diabolus,}

_{Quivis antiburschius}

_{Atque irrisores!}

_{Pater noster, …}

_{… qui es in coelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat}

_{regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in coelo et in}

_terra.

_{Panem nostrum, quotidianum da nobis hodie. Et}

_{dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus}

_{debitoribus nostris. Et ne nos inducas in}

_{tentationem, sed libera nos a malo. Amen.}