- •Віды цеплаабмену.
- •Магутнасць і шчыльнасць цеплавой плыні.
- •Асноўны закон цеплаправоднасці (закон Фур’е). Каэфіцыент цеплаправоднасці.
- •Цеплаперадача. Раўнанне цеплаперадачы праз плоскую аднаслойную і шматслойную сценку. Каэфіцыент цеплаперадачы.
- •Канвектыўны цеплаабмен. Цеплааддача. Раўнанне цеплааддачы (Ньютана-Рыхмана).
- •Каэф'щыент цеплааддачы і фактры, якія наягоуплываюць.
- •Раўнанні падобнасці (крытэрыяльныя раўнанні) канвектыўнага цеплаабмену. Вызначальпы памер і вызначальная тэмпература.
- •Асаблівасціруху і цеплаабмену ў трубах.
- •Віды кандэнсацыі пары і асаблівасці цеплаабмену. Раўнанне цеплааддачы пры кандэнсацыі пары.
- •Уплыў розных фактарау на цеплааддачу пры кандэнсацыі пары.
- •Рэжымы кіпення ў вялікім аб’ёме і асаблівасці цеплаабмену. Раўнанне цеплааддачы пры кіпенні вадкасці.
- •Залежнасць цеплавой плыні і каэфіцыента цеплааддачы ад тэмпературнага напору (крывая кіпення). Крызісы кіпення.
- •Уплыўрозных фактараў на цеплааддачу пры кіпенні.
- •Закон цеплавога выпраменьвання Стэфана-Больцмана.
- •Цеплаабмен еыпраменъеаннем паміж паралельнымі паверхнямі.
- •Сонечная радыяцыя. Разлік цеплапрытокаў ад сонечнайрадыяцыі.
- •Асноўныя раўнанні цеплавога разліку цеплаабменных апаратаў: Раўнанне цеплавога балансу і яго варыянты. Раўнанне цеплаперадачы.
- •Сярэдні тэмпературны напор у цеплаабменным апараце.
- •Перадача ццеплыні нраз рабрыстую сценку.
- •Прывядзенне раўнанняў нестацыянарнай цеплаправоднасці да беспамер- нага выгляду. Лік Біа і лік Фур’е. Развязак для тэмпературнага поля і колькасці цеплыніў беспазмерным еыглядзе.
- •Віды масаабмену.
- •Малекулярная дыфузія. Канцэнтрацыйная дыфузія. Першы закон Фіка. Каэфіцыент дыфузіі.
- •Канвектыўны масаабмен (канеектыўная дыфузія). Масааддача. Каэфіцыент масааддачы.
Перадача ццеплыні нраз рабрыстую сценку.
Цеплаправоднасць пры нестацыянарным рэжыме. Аналітычнае апісанне працэсу.
Прывядзенне раўнанняў нестацыянарнай цеплаправоднасці да беспамер- нага выгляду. Лік Біа і лік Фур’е. Развязак для тэмпературнага поля і колькасці цеплыніў беспазмерным еыглядзе.
Награванне (ахаладжэнне) неабмежаванай пласціны.
Награванне (ахаладжэнне) бясконцага цыліндра і шара.
Награванне (ахаладжэнне) цел канцоўных памераў.
Рэгулярны рэжым цеплаправоднасці і яго асаблівасці.
Асноўныя паняцці масаабмену: рухальная сіла масаабмену, поле канцэнтрацыі, градыент канцэнтрацыі, плынь масы і шчыльнасць масавай плыні.
Віды масаабмену.
Малекулярная дыфузія. Канцэнтрацыйная дыфузія. Першы закон Фіка. Каэфіцыент дыфузіі.
Тэрмадыфузія. Каэфіцыент тэрмадыфузіі, тэрмадыфузійнае судачыненне.
Барадыфузія. Каэфіцыент барадыфузіі, барадыфузійнае судачыненне.
Дыферэнцыяльнае раўнанне канцэнтрацыйнай дыфузіі (другі закон Фіка).
Канвектыўны масаабмен (канеектыўная дыфузія). Масааддача. Каэфіцыент масааддачы.
Дыферэнцыяльнае раўнанне канвектыўнага масаабмену.
Дыферэнцыяльнае раўнанне масааддачы.
Дыфузійныя лікі (крытэрыі) падобнасці (дыфузійныя лікі Нусельта, Пекле, Прандтля, Фур’е). Лік Лыкава (Льюіса-Сямёнава). Лік Гухмана.
Дыфузійны памежны слой Дыферэнцыяльнае раўнанне для плоскага дыфузійнага памежнага слоя. Трайная аналогія.
Цепламасаабмен паміж вадой и вільготным паветрам.
Раўнанне цеплаабмену паміж паверхняй вады і паветрам.
Раўнанне Льюіса.
Рассматривается случай тепло- и массообмена между водой и влажным воздухом, который в турбулентном режиме обдувает поверхность воды. При дальнейших рассуждениях будем считать, что соблюдается тройная аналогия. Запишем уравнения подобия, характеризующие конвективный теплообмен и массообмен
Из термодинамики влажного воздуха известно, что одним из параметров влажного воздуха является влагосодержание d. Этот параметр также характеризует концентрацию водяного пара в паровоздушной смеси. С учетом сказанного выражение для количества массы иногда записывают в такой форме:
где d" — влагосодержание насыщенного влажного воздуха, кг/кг; d — влагосодержание ненасыщенного влажного воздуха, кг/кг; ϭ — коэффициент испарения, кг/(м2-с); коэффициент испарения а численно равен количеству массы, передаваемой (воспринимаемой) в единицу времени от единичной поверхности воды к парогазовой смеси при единичной разности влагосодержаний d"—d.
Вместе с тем выражение для количества массы можно записать, используя коэффициент массоотдачи:
Из уравнений (11.7), (11.8) и (11.9) следует:
Сопоставление уравнений позволяет получить выражение
которое называют уравнением Льюиса.
Экспериментальная проверка правильности допущений об аналогии между переносом количества движения, энергии и массы показала, что эта аналогия точно соблюдается лишь в немногих частных случаях. Следовательно, и уравнение Льюиса не является универсальным. Вместе с тем следует подчеркнуть и то, что эти частные случаи имеют большое практическое значение. Так, при орошении жидкостью стенки трубы, с поверхности которой происходит испарение, аналогия подтверждается достаточно точно. Правомерны представления тройной аналогии и при испарении с поверхности капли, движущейся в потоке воздуха.
Адыябатнае выпарэнне
Адиабатным испарением называют такой процесс, при котором теплота, передаваемая от парогазовой смеси путем конвективного теплообмена к жидкости, затрачивается на ее испарение. Длительное протекание подобного процесса возможно в том случае, если энтальпия испаряющейся жидкости Jп несопоставимо мала в сравнении с энтальпией парогазовой смеси Jг.
При адиабатном испарении IQкI = IQмI (без учета лучеиспускания). Подставив в это равенство значения Qк и Qм и имея в виду, что температура адиабатного испарения воды tж, называемая температурой мокрого термометра, обычно обозначается tм, получим
или с учетом уравнения Льюиса,