19 Зацвярджэнне капіталізму як грамадска-палітычн фармацыі.Фапміраванне індустр цывілізацыі ў Еўропе і Амерыцы.

В 16в в Зап Европе начинают создаваться предпосылки формир-ия перединдустриальн

Цивилизации(16-18 вв) С конца18-конц20 – период индустриальной цивилизации. В 16в-процесс становления нового общественно-экономич строя – капитализма(оснван на частной собственности на средства произв-ва и эксплуатации наемной рабочей силы). Основные черты: 1 Господство товаро-денежн отн-ний и частной собств на ср-ва производства. 2 Превращении рабоч силы в товар. Исходным пунктом стан-ния капитализма явл-ся процесс первоначального накопления капитала, кот включает в себя с одной стороны концентрацию денежных средств в руках промышленников, с другой – избавл-ие мелких промышл-ов от средств пр-ва. Эти предпосылки возникают в Европе в связи с Вел географ открытиями.(В экономику вводятся большие матер ресурсы, форм-ся система колонизма, меняется направление торговых связей). Первой капит. гос-вом стала Голландия. С сер17в на путь капитализма становятся Англия(бурж рев-ия –верх-во закона и создала основы правового гос-ва). В конце18в в Англии начался пром переворот. До конца 19в Англия явл-ся пром и торговым лидером мира. В конце 18в начинается пром переворот в США. Франция и Германия – только в сер19в. До 60гг 19в завершился процесс капитализации Европы. Сформировалась Европ индустр цивил-ия чертами кот явл-сь развитие кап отн-ий, становл-ие власти буржуазн демократии, идеи просвещения. Процесс утвержденія індустр цівілізацыі начался в паўночна-амерык калоніях Англіі. Іх вайна за независ-ть имела хар-ер буржуазн рев-ыі і привела к обр-ию США.

20. Расійскі шлях палітычнай мадэрнізацыі. Саслоўная, нацыянальная, канфесійная палітыка Расіі у бел. Губерніях.

Пасля падзелаў РП тэрыторыя Беларусi ўвайшла ў склад Расii. На беларускiя землi распаўсюдзiлiся агульныя прынцыпы расiйскага кiравання. Былi створаны наступныя губернi: Мiнская, Магiлеўская, Вiцебская, Гродзенская, Вiленская – Заходнiя губернi Расii. Усе насельнiцтва прыводзiлася да пырсягi, хто быў нязгодны прысягаць – павiнен быў ў трохмесячны тэрмiн пакiнуць межы i меў права прадаць нерухомасць.

Умацоўваючы свае пазiцыi, урад Расii лiчыўся з гiстарычнымi адрозненнямi Расii ад Заходнiх губерняў. Такiмi адрозненнямi былi: узровень развiцця вытворчых адносiн у Расii быў вышэйшы; Расiя развiвалася ў цэнтралiзацыi, а РП – дэцэнтралiзацыi.

Пагэтаму палiтыка царызму на першым этапе ў Беларусi была вернi памяркоўнай, асцярожнай. Захоўвалiся практычна ўсе ранейшыя правы i прывiлеi. Аднак было лiквiдавана права вета, шляхта згубiла правы на канфедэрацыi i права мець прыватнае войска i ўласную крэпасць.

У 1777 г. адбылiся выбары павятовых, губернскiх кiраўнiкоў, былi створаны павятовыя цi губернскiя органы кiравання.

У адносiнах да каталiцкай царквы праводзiлася вельмi асцярожная палiтыка. Нават была ўтворана каталiцкая епархiя. Маемасць заставалася недатыкальнай. Забаранялася хрысцiць у сваю веру праваслаўных.

У 1794 г. была ўстаноўлена мяжа яўрэйскай аседласцi на тэрыторыi Беларусi i iншых землях. Яны сялiлiся толькi ў гарадах i мястычках, займалiся рамяством i гандлем, забаранялася займацца земляробствам i купляць зямлю. Яны маглi запiсвацца ў мяшчанскае i купецкае саслоўi з умовай выплаты падаткаў у двайным памеры.

Асноўным заканадаўчым кодэксам быў статут ВКЛ 1588 года (да 1840 г.).

Аднак рост незадаволенасцi шляхты, каталiцкага дваранства прымусiла царызм дзейнiчаць больш актыўна: на беларусi ўводзiцца землеўладанне расiйскага дваранства; паступова абмяжоўвалiся правы дваранства, канфiскоўвалiся маенткi за ўдзел у антыўрадавай дзейнасцi. Асаблiва жорсткiя меры сталi прымацца ў 30-я гады XIX ст. Гэта было абумоўлена дзвюма прычынамi: рост апазiцыйных грамадска-палiтычных настройу i разлажэнне феадальна-прыгоннiцкага права.